Supervisie; een vak apart. Met deze openingszin starten de schrijvers hun betoog over supervisie, waarbij supervisie meer en meer evolueert van een meester- gezelmodel naar een competentie gebaseerd vak en waarbij een onderscheid gemaakt wordt in welk kader c.q. binnen welke opleiding de supervisie wordt gegeven. De eerste paar hoofdstukken van het boek vormen een soort theoretische onderlegger. Het beschrijft op welke wijze supervisie zich onderscheidt van werkbegeleiding, de fasering in de supervisie, welke rollen je als supervisor aan kunt nemen, de benodigde competenties die je als supervisor zou moeten hebben en de wijze waarop je als supervisor kunt kijken naar de verschillende leerstijlen van de supervisant (en die van jezelf!). Een mooie vragenlijst biedt de mogelijkheid om je eigen competenties als supervisor tegen het licht te houden: wat doe je wel, en waarvan zou je eigenlijk veel meer kunnen doen? De verwijzing naar de cognitieve stijlindex (helaas niet vertaald in het Nederlands), waarmee je de leerstijl van je supervisant in kaart kunt brengen, is bovendien een interessante extra handreiking.
In het boek wordt bovendien aandacht besteed aan het mentaliserend vermogen van de supervisant in relatie tot het reflecterend vermogen. Daar waar de één blijft steken in het reflecteren, is de ander mogelijk geneigd sneller tot handelen over te gaan. Al lezende zie ik mijn supervisanten voor me, en word ik uitgenodigd dat wat ik impliciet weet meer expliciet te maken.
Alles weer even op scherp
In het tweede deel van het boek wordt de vertaling naar de praktijk gemaakt. Hier wordt niet alleen aandacht besteed aan de opbouw van de relatie met je supervisant, maar ook aan het expliciet bespreken van wederzijdse verwachtingen. Daar waar gesproken wordt over procesbevorderende technieken, werd ik vooral enthousiast over de techniek waarbij je middels een metafoor reflecteert op de supervisant-supervisor relatie. Natuurlijk evalueer je regelmatig of je samen nog de juiste dingen aan het doen bent, maar om eens expliciet stil te staan bij hoe je de relatie met je supervisant ervaart is heel verhelderend. Het boek daagt je uit om na te denken over welke emoties de supervisant bij je oproept. En dat zijn soms gewetensvragen: want toegeven dat je je irriteert of je geduld dreigt te verliezen is niet altijd even gemakkelijk. Mag dat er zijn? Ben je dan nog wel professioneel, wat dat dan ook mag zijn? In het uitwerken van de gehanteerde methodieken binnen de supervisie, sprak met name de Interpersonal Proces Recall me aan. Dat doe ik eigenlijk nooit, maar ga dat vanaf nu zeker doen.
Voor ieder wat wils
Tot slot wordt een vertaling gemaakt naar specifieke doelgroepen en settingen waarop de supervisie zich kan richten. Fijn dat er aandacht is voor groepssupervisie/ begeleide intervisie, zeker omdat de VGCt begeleide intervisie heeft opgenomen in de leerlijn. Ook is er specifiek aandacht voor dilemma’s waarvoor je kunt komen te staan wanneer je supervisant werkzaam is binnen Kind & Jeugd (waaronder de meerzijdige partijdigheid), supervisie gericht op groepspsychotherapie of systeemtherapie en cultureel sensitieve aspecten.
Kortom; voor beginnende supervisoren een goede gids voor de praktijk zeker omdat een en ander veelvuldig wordt geïllustreerd met praktijkvoorbeelden. Voor de meer ervaren supervisoren een mooie opfrisser om nog eens expliciet stil te staan bij wat je nu aan het doen bent. Dat vragen we van onze supervisanten immers ook.
Score
Over de recensent
Katinka Smits is GZ-Psycholoog, supervisor/leertherapeut VGCt en senior schematherapeut, supervisor t.b.v. de GZ-opleiding, en in het kader van de VGCt. Werkzaam op freelance basis voor diverse SGGZ instellingen aandachtsgebied kind & jeugd.
Informatie
Titel:
Supervisie als proces; een gids voor de praktijk
Auteur/Redactie:
Greet Vanaerschot, Nelleke Nicolai en Peter Daansen
Uitgever:
Bohn Stafleu van Loghum
ISBN:
978-90-368-2525-2 of 978-90-368-2526-9 (e-book)
Onderwerp:
Supervisie
Doelgroep:
Supervisoren
Beweringen en meningen, geuit in artikelen en mededelingen op de boekrecensiepagina’s van deze site, zijn die van de auteur(s) en niet (noodzakelijkerwijs) die van de VGCt.
