Obesitas is wereldwijd in aantal getroffenen een groter probleem dan ondervoeding. Ook onder jongeren is obesitas een letterlijk groeiend probleem: zo’n 15% van de kinderen en jongeren is (veel te) zwaar. Obesitas hangt niet alleen samen met lichamelijke problemen, maar ook met een laag zelfbeeld, depressie en angststoornissen. Bovendien worden kinderen met obesitas vaker gepest. Al in 2009 betoogden Jansen en collega’s dat obesitas in de GGZ behandeld dient te worden. Het is dan ook mooi om te zien dat er een protocol is ontwikkeld specifiek voor de behandeling van jongeren van 14-23 jaar met obesitas: baas over obesitas. Het boek verschijnt in de succesvolle kind en adolescent praktijkreeks.
Auteur: Renate Neimeijer
Hele gezin
De belangrijkste insteek van het protocol is de gerichtheid op het gezin. Dit vanuit de gedachte dat een behandeling alleen effectief kan zijn als niet alleen de jongere zelf verandert, maar ook het systeem om hem of haar heen. In het protocol wordt een duurzame leefstijl nagestreefd voor het hele gezin en daarom zijn vier van de in totaal achttien (waarvan twee optionele) wekelijkse bijeenkomsten met ouders. Omdat duurzame gedragsverandering tijd nodig heeft, zijn er aansluitend aan de behandeling vier boostersessies.
Protocol
Het protocol bestaat uit een combinatie van cognitief gedragstherapeutische principes, systeemtherapie en positieve psychologie. Daarbij ligt de focus op wat al goed gaat, in plaats van een focus op de problemen. Elke week kent een thema, bijvoorbeeld ‘Feestjes en feestdagen’, ‘Hoe kijk ik naar mijn lichaam’ en ‘Opkomen voor jezelf en nee zeggen’. Jongeren krijgen psycho-educatie over gezonde voeding en leren probleemoplossende vaardigheden. Een diëtist is onderdeel van de behandeling, en elk thema wordt tijdens de bijeenkomsten vertaald in actieve werkvormen met ondersteuning van een psychomotorisch therapeut.
In het overzichtelijke en goed toepasbare werkboek houden jongeren bij wat ze hebben gegeten en doen ze de oefeningen. Vooral de brede toepasbaarheid van het boek maakt het prettig. Hoewel oorspronkelijk een groepsprotocol (zodat successen en uitdagingen gedeeld kunnen worden en er van elkaar geleerd kan worden), kan het protocol ook individueel toegepast worden. Bovendien is het protocol zo opgeschreven dat ook kinderen met LVB er mee uit de voeten kunnen. Al met al dus een praktisch en onderbouwd behandelprotocol dat ook nog eens mooi vormgegeven is!
Geïnteresseerd in het protocol? Deze is hier verkrijgbaar.
Bron
- Jansen, A. T. M., Nederkoorn, C., Roefs, A. J., Martijn, C., Havermans, R. C., & Mulkens, S. (2009). Waarom obesitas in de GGZ behandeld moet worden. GZ-psychologie, 1(2), 38-44. https://doi.org/10.1007/s41480-009-0018-8
