Maar liefst 20 tot 25 procent van alle huwelijken krijgt op een zeker moment te maken met ontrouw. Dat percentage ligt nog hoger voor partners die samenwonen of daten. Uit onderzoek weten we bovendien dat ontrouw grote gevolgen heeft voor zowel de mentale als de fysieke gezondheid. Reden genoeg dus om meer aandacht te geven aan relatietherapie.
Er is verrassend weinig onderzoek naar de behandeling van ontrouw binnen relatietherapie. In hun wetenschappelijke uiteenzetting zetten Barraca en Polanski de evidence-base uiteen. Ze beschrijven daarbij twee invalshoeken: relatietherapie die specifiek gericht is op ontrouw en meer algemene relatietherapie in de vorm van bijvoorbeeld traditionele gedragstherapie voor koppels (TBCT) en IBCT.
IBCT
In het artikel van Barraca en Polanski wordt vooral Integrative Behavioral Couple Therapy (IBCT) uitgebreid beschreven. Bij IBCT wordt ontrouw onderzocht in relatie tot de levensgeschiedenis van elke partner en binnen de context van de huidige relatie. Bovendien wordt er gewerkt aan het identificeren van conflictpatronen en het leren toepassen van nieuw gedrag en communicatie. Om de therapie goed aan te laten sluiten wordt in IBCT gebruikgemaakt van een zogenaamde DEEP-analyse. Hierbij wordt gekeken naar hoe persoonlijke verschillen (Differences) bijdragen aan problemen binnen de relatie en hoe Emotionele gevoeligheden door deze verschillen getriggerd kunnen worden. Daarnaast wordt onderzocht hoe Externe omstandigheden (stressoren) deze eerste twee problemen kunnen verergeren en hoe ineffectieve Patronen in de communicatie ervoor zorgen dat het koppel vervolgens vast komt te zitten in een proces van polarisatie en negativiteit.
Net als andere cognitief gedragstherapeutische therapiemodellen maakt IBCT gebruik van strategieën om gedragsverandering in gang te zetten. De primaire focus van IBCT ligt echter anders: op het accepteren en tolereren van de verschillen tussen en de emotionele ervaringen van beide partners. In dat opzicht wordt ontrouw als een probleem van twee partners gezien.
Meer onderzoek nodig
Uit de literatuursynthese van Barraca en Polanski blijkt dat TBCT en IBCT bij ontrouw in ongeveer de helft van de gevallen helpend is. Daarbij doen de resultaten vermoeden dat het boven tafel komen van de affaire een belangrijk onderdeel is wil de therapie kans van slagen hebben. Tegelijkertijd is duidelijk dat er meer onderzoek nodig is om in kaart te brengen welke factoren bepalend zijn voor de behandeluitkomst. Met een aantal concrete tips te geven op het gebied van IBCT, geven Barraca en Polanski wel een eerste aanzet om relatietherapie bij ontrouw te verbeteren.
Bron
- Barraca, J., & Polanski, T. X. (2021). Infidelity treatment from an integrative behavioral couple therapy perspective: Explanatory model and intervention strategies. Journal of Marital and Family Therapy. https://doi.org/10.1111/jmft.12483
