Een handzaam, overzichtelijk boekje. Dat is wat ‘Hoe swipe je een trauma weg?’ kenmerkt. Het boek, geschreven door Carien Karsten, start met een beknopt overzicht van de neurobiologische effecten van trauma die zich kunnen uiten in stressklachten. De ernst van deze stressklachten wordt in verband gebracht met de hechtingstheorie, de ontwikkeling van zelfbeeld en pathologische schaamte die het gevoel van veiligheid kunnen versterken of afzwakken.

In het boek beschrijft Marsha Lineham de wijze waarop ze tot de ontwikkeling van de DGT (Dialectische Gedragstherapie) komt; een zeer effectieve behandeling voor mensen met zelfdestructief en suïcidaal gedrag, veelal met de diagnose Borderline.

Residentieel vakmanschap uitgelicht geeft in 222 bladzijden het ‘waaiermodel’ weer. Dit waaiermodel biedt handvatten voor hulpverleners werkzaam in het residentiële jongerenwerkveld en heeft als doel de behandeling en begeleiding van jongeren in een klinisch verblijf volledig en overzichtelijk te maken.

In het boek Mythen over zelfmoord bespreekt auteur Derek de Beurs negen veel voorkomende opvattingen over suïcide. Dat je over zelfmoord beter niet kunt praten bijvoorbeeld. Of het idee dat vooral muzikanten en acteurs aan suïcide zouden overlijden. Waar sommige opvattingen voor de hand liggend zijn en bekend terrein voor psychologen, zijn andere dat minder.

Zicht op zedendelinquenten geeft in 268 bladzijden een overzicht van de wetenschappelijke kennis over plegers van strafbaar seksueel grensoverschrijdend gedrag. Het boek start met een hoofdstuk over de geschiedenis en de definiëring van zedendelinquentie. Vervolgens komen de prevalentie van verschillende zedendelicten, de karakteristieken van daders en slachtoffers en diverse dadertypologieën aan bod.

Niet eerder maakte ik mee dat zo veel collega’s tegelijkertijd een nieuw boek lazen. Zowel op werk als in de intervisie wist de een na de ander het boek uit de tas te toveren. Dat moet wel betekenen dat er vraag is naar het onderwerp; imaginaire rescripting (ImRs).

Het misverstand psychotherapie (hierbij bedoelt de van Oenen zowel psychotherapie als psychologische behandelingen in brede zin) wordt gevoed door de opvattingen over psychotherapie en door de rol die de maatschappij haar toebedeelt. Van Oenen stelt dat hoewel psychotherapie wel degelijk werkt voor een substantiële groep van mensen, de effectiviteit ervan niet is toegenomen over het laatste decennium.

Tegenwoordig is er meer en meer wetenschappelijk onderzoek over de verslavingszorg beschikbaar. Het handboek verslaving bevat recente wetenschappelijke inzichten en theoretische achtergronden over de dagelijkse praktijk van de verslavingszorg.

Een therapiesessie voor een kind betekent vaak voor het kind zelf een middag minder spelen met een vriendje of minder tijd om te gamen. Dan moet je als therapeut dus wel je best doen om dat uurtje leuk te houden. Met een saaie sessie sta je 3-0 achter. Los van de inzet van spelletjes, moppen of even lekker spelen samen, moet er in therapie echt gewerkt worden.