De afgelopen maand werd duidelijk dat de hulp aan patiënten met psychose ontoereikend is. Hoewel CGT in de zorgstandaard staat, heeft maar liefst 70 tot 75 procent van de patiënten met psychose er géén toegang toe. Maar ook wanneer er wél CGT wordt ingezet is er ruimte voor verbetering. Veel patiënten stoppen namelijk vroegtijdig met hun behandeling. Richardson en collega’s onderzochten welke factoren voorspellen dat een patiënt met psychose uitvalt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht blijken dat niet de primaire psychosesymptomen.
Hoge uitval
Het onderzoek van Richardson en collega’s maakte gebruik van gegevens van doorverwijzingen in een periode van ruim vier jaar. Ruim 42 procent van de patiënten met psychose (N=103) stopte vroegtijdig. 27 procent daarvan kwam op geen enkele sessie, wat een signaal is dat de motivatie voor en verbintenis aan CGT-behandeling een belangrijk vraagstuk is. Met uitzondering van leeftijd, bleken demografische gegevens als gender en etniciteit niet voorspellend voor de uitval. Met name jongere patiënten met psychose hadden een verhoogde kans op uitval.
Ook de meeste klinische variabelen zoals de aanwezigheid van psychotische symptomen bij doorverwijzing en de ernst van hallucinaties en wanen bleken geen voorspeller voor het vroegtijdig uitvallen. Dit gold echter wél voor de huidige ernst van de mentale problematiek: een hogere ernst ging gepaard met een hogere kans op uitval. Vooral symptomen van overactiviteit, agressiviteit, disruptief gedrag of geagiteerd gedrag, problematisch middelengebruik, depressiviteit en problemen in werk en activiteiten relateerden aan een hogere uitval.
Advies
Met deze resultaten concluderen Richardson en collega’s dan ook dat de klinische symptomen behorend bij psychoses zelf niet verantwoordelijk zijn voor de hoge uitval. Het zijn eerder bijkomende gedragsproblemen, emotionele problemen en mogelijk sociale en werkgerelateerde problemen die ervoor zorgen dat patiënten hun behandeling niet afronden. Ze adviseren dan ook om deze problemen al in diagnostische fase uit te vragen, om deze vervolgens voorafgaande aan behandeling of vroeg in de behandeling aan te pakken. Voor middelenmisbruik ligt motiverende gespreksvoering bijvoorbeeld voor de hand. De werkgerelateerde problematiek zou eerder verholpen kunnen worden in ergotherapie.
Lees hieronder het rapport.
Bron
- Richardson, T., Dasyam, B., Courtney, H., White, L., Tedbury, J., Butt, J., & Newman‐Taylor, K. (2019). Predictors of disengagement from cognitive behavioural therapy for psychosis in a National Health Service setting: A retrospective evaluation. British Journal of Clinical Psychology. https://doi.org/10.1111/bjc.12222.
