Aerjen omschrijft Susan* als een superintelligente powervrouw, maar op dat moment in haar leven voelde zij zich niet zo. Ze had flinke burn-outklachten en had zo weinig vertrouwen in zichzelf dat ze – achteraf gezien – daardoor een belangrijke stap in haar leven niet durfde te zetten. De stap om moeder te worden.
Susan had al een andere psycholoog geprobeerd en was zelfs bij een neuroloog geweest. Ze had een MRI-scan ondergaan omdat haar cognitieve capaciteiten waren verlaagd en ze daardoor het gevoel had dat er iets goed mis moest zijn. “Ze was zichzelf niet,” vertelt Aerjen. Hij legt uit dat Susan graag actief wilde zijn, maar dat dat niet lukte. Dat ze het gevoel had geen controle te hebben over haar emoties. En dat haar supersnelle denkvermogen had plaatsgemaakt voor een brein dat zelfs moeite had met een simpele vraag als ‘hou je van kaneel?’. “Als ik het heel platsla,” zegt Aerjen, “was ze gewoon niet zo gelukkig. Toen ze vertelde over hoe haar werk haar in de weg zat, vroeg ik haar waarom ze bij mij zat en niet bij een recruitmentbureau. Die vraag had ze totaal niet verwacht. Dat was het moment waarop ze zich voor het eerst gehoord voelde.”
Krachtig
“Het viel me op hoeveel kracht er in de hersenpan van Susan zat. Ze had het gevoel dat mensen haar niet begrepen. Ik kreeg de indruk dat Susans brein zo snel ging dat ze in gesprekken met anderen stappen miste, waardoor zij op een ander niveau communiceerde dan haar gesprekspartners. Het gevoel dat ze had klopte wel, maar was eigenlijk een groot compliment naar haar toe.” Zoals Aerjen met elke cliënt doet, stelde hij doelen met Susan. Maar die waren iets minder meetbaar dan gebruikelijk. “Meestal gaan doelen over ‘waar sta je nu, waar wil je heen en waaraan kunnen we meten dat er verschil is’? Susans belangrijkste doel was echter: walking happy and free under the sun. Een doel dat misschien niet zo concreet is, maar wel erg tot de verbeelding spreekt. Susan wilde de zwaarte verliezen en zich weer onbezorgd voelen. Naar dat doel zijn we gaan toewerken.”
Ongelofelijke inzet
Aerjen liet Susan haar waarden in kaart brengen in de verschillende levensgebieden (oefening Levenskompas uit Time to ACT!). Ze onderzochten samen in hoeverre Susans doelen overeenkwamen met die waarden en Susan leerde vervolgens handelen naar de waarden die ze heeft. Ook gingen ze aan de slag met exposure voor ongemakkelijke gevoelens, om deze beter te leren verdragen. Zoals bij elke therapie, hoorde daar ook huiswerk bij. “Ongelofelijk hoe Susan dat oppakte en hoe ze zich inzette. Je hebt cliënten die eigenlijk iets té snel gaan, waardoor het niet meer klopt. Daarnaast heb je cliënten die zich minimaal inzetten en het huiswerk niet maken. Susan ging snel én het klopte. Had ze in een behandeling psycho-educatie gehad, dan had ze in de volgende sessie een compleet boek over dat onderwerp gelezen én daar relevante acties aan gekoppeld. Op een bepaald moment bedacht ze zelfs een therapiebingokaart, waarop ze onderwerpen had geschreven die ze tijdens de sessies wilde bespreken. Ontzettend proactief en dat leverde resultaat op; ik zag haar vooruit vlíegen. Haar zelfvertrouwen nam toe, ze begon ook in te zien hoe haar intelligentie een belangrijke rol speelde in haar gevoel niet begrepen of gezien te worden, en ze leerde te focussen op de waarden die voor haar het belangrijkste zijn.”
Acceptatie en empathie
Aerjen wil het in dit interview vooral hebben over de verdiensten van Susan; zij heeft hém verrast en haar ontwikkelingen zijn toe te schrijven aan haar eigen inzet. Toch blijkt uit het gesprek hoe zowel de klik tussen therapeut en cliënt als de positieve benadering van Aerjen zeker ook hebben bijgedragen. Aerjen citeert Susan: “Interessant, dat zo’n groot deel van de ontwikkelingen die ik heb doorgemaakt door acceptatie en empathie komt. Eerst van jou en daarna van mijzelf. […] Jij accepteert de dingen zoals ik ze je vertel.”
Grote impact
Het moge duidelijk zijn dat Susan snel vorderde en dat ze tevreden was toen de behandeling succesvol werd afgerond. Ze kon weer onbezorgd van de zon genieten. Aerjen zag het als een compliment toen haar partner zich later bij hem aanmeldde. “Het voelt als een enorm vertrouwen als geliefden van ex-cliënten ook bij mij komen,” zegt hij. Totaal overdonderd was hij toen hij in diezelfde periode een bericht kreeg van Susan: ‘Hi Aerjen. Ik wil je voorstellen aan onze zoon en je bedanken voor de weg naar hem toe. Voordat ik je leerde kennen, was ik er zeker van dat ik geen goede ouder zou zijn. Nu ben ik zo blij dat ik therapie heb gehad en dat ik heb ontdekt dat ik, ondanks dat ik wat barstjes vertoon, alsnog een pretty nice egg ben.’ Aerjen: “Haar partner vertelde me later dat ze zonder therapie nooit deze stap had durven zetten. Het maakt me trots dat ik een kleine bijdrage heb mogen leveren.”
“HET VOELT ALS EEN ENORM VERTROUWEN ALS GELIEFDEN VAN EX-CLIËNTEN OOK BIJ MIJ KOMEN”
* In verband met privacy is dit een gefingeerde naam.
