Boekrecensie: Imaginaire rescripting – theorie en praktijk

door VGCt
6 minuten leestijd

Niet eerder maakte ik mee dat zo veel collega’s tegelijkertijd een nieuw boek lazen. Zowel op werk als in de intervisie wist de een na de ander het boek uit de tas te toveren. Dat moet wel betekenen dat er vraag is naar het onderwerp; imaginaire rescripting (ImRs).

Imaginaire Rescripting

ImRs is een therapeutische techniek waarbij een nare gebeurtenis wordt opgehaald uit het geheugen om het verloop ervan vervolgens in verbeelding aan te passen zodat voldaan wordt aan de basisbehoeften die toen werden geschonden. ImRs wint aan populariteit binnen de therapeutische behandelvormen, zo deelt Arnoud Arntz ons in het voorwoord mee. Niet gek, want het is breed toepasbaar én wetenschappelijk bewezen. Het geeft handvatten om aan de slag te gaan met nare ervaringen in de kindertijd die het huidig functioneren beïnvloeden. En niet alleen binnen schematherapie is het een krachtig instrument, ook binnen cognitieve behandelingen die vastlopen loont het om te onderzoeken of de huidige klachten verband houden met tekorten in de basisbehoeften. Zo ja, dan is ImRs geïndiceerd.

Duidelijk

Met de opkomst van ImRs zijn er inmiddels verschillende protocollen in omloop. Een eerste boek erover ontbrak echter nog. Tot nu; Remco van der Wijngaart geeft met zijn boek een beknopt maar volledig inzicht in ImRs. Het boek leest als een trein. De schrijfstijl is prettig. De opbouw is overzichtelijk en compleet. Het boek begint met een duidelijke uitleg van de techniek en de toepasbaarheid bij verschillende ziektebeelden. Vervolgens wordt stilgestaan bij rescripting door de therapeut, door de cliënt, gevolgd door uitleg over toekomstgerichte ImRs voor het doorbreken van patronen. Op inzichtelijke wijze wordt uitgelegd wat het belang is van elke fase. Aan de hand van twee steeds terugkerende fictieve cliënten illustreert Remco bovendien de toepasbaarheid van ImRs.

Te veel antwoorden

Het boek geeft veel antwoorden op problemen die je als behandelaar kunt ervaren bij het toepassen van ImRs. Soms misschien wel te veel antwoorden. Op de vraag welk moment het meest geschikt is om in te stappen als therapeut worden drie verschillende antwoorden gegeven, waarna je als therapeut nog weinig houvast lijkt te hebben. Aan de andere kant draait ImRs om aanvoelen. ‘Wat zou je doen als het jouw (pleeg)kind is die dit overkomt?’, vraagt Remco. Je moet dus als therapeut vooral goed aanvoelen wat het kind in de imaginatie nodig heeft. Daarbij mag je jouw fantasie de vrije loop laten; in je verbeelding mag alles. Je mag jezelf heel groot maken of de dader klein. Er is één regel; je moet winnen. Hoe heerlijk is dat?

Valkuilen

Het boek eindigt met veelvoorkomende valkuilen. Juist omdat ImRs een techniek is die draait om het aanvoelen en imaginaire handelen in onvoorspelbare, lastige situaties, kunnen schema’s van de therapeut actief worden die de sessie negatief beïnvloeden. Remco noemt een aantal veel voorkomende valkuilen. Steeds met dezelfde vriendelijkheid naar jou, de therapeut.

Minpuntje

Samenvattend is het een prettig leesbaar en vooral heel bruikbaar boek. In 150 bladzijden, inclusief bijlagen, weet Remco ImRs helder uit te leggen. Het boek nodigt uit om aan de slag te gaan met de techniek. Is er dan geen enkel minpunt? Voor mij toch wel. Remco spreekt in het boek over ‘de cliënte’, dus vrouwelijk enkelvoud. Hoewel hij duidelijk uitlegt waarom hij dat doet, ervaar ik het toch als storend. Maar dat kan ook goed mijn kritische ouder-modus zijn.

Score

Over de recensent

Geertje Lamboo is werkzaam als GZ-psycholoog en cognitief gedragstherapeut bij Abate, expertisecentrum angst en trauma. Daarnaast heeft ze een eigen praktijk voor supervisie en leertherapie.

Informatie

Titel:
Imaginaire rescripting – theorie en praktijk

Auteur/Redactie:
Remco van der Wijngaart

Uitgever:
Bohn Stafleu van Loghum

ISBN:
9789036824507

Onderwerp:
Imaginaire rescripting, schematherapie

Doelgroep:
(GZ-)psychologen, psychotherapeuten en klinisch psychologen

Beweringen en meningen, geuit in artikelen en mededelingen op de boekrecensiepagina’s van deze site, zijn die van de auteur(s) en niet (noodzakelijkerwijs) die van de VGCt.

Misschien ook interessant voor jou